Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2009

ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΤΟ 2009 ΝΑ ΕΧΕΙ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ... ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ.. ΓΙΑΤΙ...

Κανείς δεν είναι πιο απελπιστικά σκλαβωμένος, από αυτούς που λανθασμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι.

Αν θες να απογειωθείς κόψε ότι δε σε αφήνει να πετάξεις.

Όποιος φοβάται να μην πέσει, πρέπει σ’ όλη του τη ζωή να σέρνεται κάτω.

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΜΠΈΡΔΕΥΤΕΙ;

Εάν η βάση της κοινωνίας, το πλαίσιο της χώρας δεν έχει καταλάβει ότι ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ να πάρει αυτό που τόσο καιρό επιμελώς δεν της δίνει η Εξουσία. Δηλαδή το ελάχιστο για να αναπνεύσει οικονομικά (αυτοί και τα ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ) θα έχουν συντελέσει στο μεγαλύτερο έγκλημα που τους έχει συμβεί και οι ίδιοι θα είναι συνεργοί, χωρίς να χρειαστεί να τους αποδοκιμάσουμε.
Τώρα είναι η ώρα να πάρουν αυτό που τους αξίζει δίνοντας αυτό που πρέπει ως αντίτιμο. – ΔΕΝ ΖΗΤΑΜΕ – ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΩΜΕΝΟΙ-


ΟΙ (Η) ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ (Η) ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ (Η) ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ...

ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ;

ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΜΠΈΡΔΕΥΤΕΙ;


Ένας φίλος που είχα καιρό να τα πω... ΑΛΛΑ ΛΕΕΙ ΣΩΣΤΑ....

ΩΣ ΠΟΤΕ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΘΑ ΘΟΡΥΒΟΥΝ;;;

4.ooo.ooo
Ζευγάρια παπούτσιων, να χτυπήσουν την άσφαλτο. Τους 300 θα τους απασχολήσει η υπόθεση? (Πιστεύουν ΟΧΙ)...
102
ζευγάρια παπουτσιών θα τους πουν αλήτες, - πάλι δεν θα ανησυχήσουν... - (ΠΟΙΟΙ?)

Όταν όμως 1 ζευγάρι παπουτσίων θα τους περιμένει έξω από την πόρτα ....!!!;;;


ΠΡΟΣΟΧΗ

(ΝΤΟΥΚΟΥ)

Ω, Εξάρχεια... του Γ. Σκούρτη

Ω, Εξάρχεια... του Γ. Σκούρτη

Αυτή είναι η ΑΠΟΨΗ μου για τα Εξάρχεια – και τα πέριξ. Τα Εξάρχεια – παρ΄ολες τις μαλακίες του Επίτιμου – είναι οι πνεύμονες της σημερινής Αθηναϊκής δημοκρατίας. Ας σκάνε μολότωφ και δακρυγόνα. Η Ελλάδα αναπνέει στα Εξάρχεια.
(Και σε όλες τις πλατείες της επικράτειας.)

Ω, Εξάρχεια…

Πλατεία του κόκκινου μεσημεριού

Και πλατεία της απελπισμένης νύχτας

Πλατεία των παιδιών

Και πλατεία της έρημης μνήμης

Πλατεία χτυπημένη από ροχάλες φοιτητών

Και πλατεία των αδέσποτων σκύλων

Πλατεία της φωτιάς που ζεσταίνει

Και πλατεία της υλικής φτώχιας και της ψυχικής ευφορίας

Πλατεία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και πλατεία της μεθυσμένης ηδονής

Πλατεία της επανάστασης και πλατεία της μοναξιάς

Πλατεία της εξεγερμένης συνείδησης και πλατεία των ωραίων κοριτσιών που ταξιδεύουν

Πλατεία των ωραίων αγοριών με τα τσακισμένα ΜΑΤια
Και πλατεία των χαμένων οραμάτων

Πλατεία των ονείρων μιας ατέλειωτης νύχτας

Ω, Εξάρχεια…πλατεία της καρδιάς που χτυπάει και πλατεία του διαλογισμού της γροθιάς

Ω, πλατεία…(και κάθε πλατεία)…περιφρούρησε την καθαρότητα των βημάτων σου

Εξόρυξε από τους οφθαλμούς σου τα ανοίκεια βλέμματα

Ω, πλατεία , φυλάξου από τους Δαναούς.

Ω, Εξάρχεια…(και κάθε πλατεία)…φυλάξου από τους εξαχρείους.

Ω, πλατεία, δέξου στην αγκαλιά σου τα παιδιά της Εξουσίας

Είναι δικά σου παιδιά

Ω, Εξάρχεια…μεγάλη ανάσα!

Ω, μεγαλειώδεις πλατείες της Ελλάδας των νέων και των παλιών

Αύριο όλα θα είναι καλύτερα

Από τη δική σας οδύνη.

Υ.Γ. Προσέξτε όμως: και η Εξουσία από σας παίρνει δύναμη.

πηγή: http://www.zougla.gr/

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Tα πουλιά της ελπίδας θα πετούν πάντοτε και σε στεριές και σε θάλασσες. 


Tα πουλιά της ελπίδας θα πετούν πάντοτε και σε στεριές και σε θάλασσες.
10/12/2008

... Ε και λοιπόν; Ένα νούμερο ακόμα...
Αποκαθήλωση των ψυχών μας.
Σχέσεις υποταγμένες μέσα σε παιδικά όνειρα που συνεχώς φωνάζουν την ίδια λέξη... Επανάσταση!
Κι όμως οι κοιμώμενοι αστοί το ονομάζουν αδυναμία...
Προσπαθώντας να σώσουμε ολίγον απ’ την αξιοπρέπεια μας κατέληξαν οι ψυχές μας οι πιο χειραγωγήσιμη έννοια που τιμάται με νούμερα.
Ποινικοποιήσαμε τα πιο όμορφα συναισθήματά μας.
Ένα συνονθύλευμα φασιστών τρέμει μπροστά στο κάθε ελεύθερο συναίσθημα. Οποιαδήποτε παρέκκλιση είναι κολάσιμη.
Θα μιλούν για ανεκπλήρωτες καταστάσεις για να σου κόψουν τη φωνή σημαδεύοντας στο μυαλό μας γιατί στα υπόλοιπα κρατάμε άμυνα.
Ένα αλώνι χωρισμένο στη μέση από ένα δρόμο.
Στη μια πλευρά στεκώμενα τα όνειρα, οι αλήθειες και πλήθος αναμνήσεων, αντιμετωπίζοντας πάντα τους ‘’Κυρίους’’, που αυτή τη φορά υψώνουν το ανάστημα τους βάζοντας μεγαλύτερες βάτες στα παλτά τους και οπλίζοντας τα χέρια τους, δε διστάζουν να σκοτώσουν τα ίδια τους τα παιδιά.
Λυπούμαστε που δε κλάψατε για την ελευθερία, για τα υπόλοιπα κλάψτε μόνοι σας!
Όχλος φασιστών δίπλα μας φορτωμένος κοροϊδία και ψέματα, για να περνά η ώρα, στο βωμό του θεάματος.
Γοητεύεστε από τα αφροδισιακά αρώματα της εξουσίας.
Γουρούνια επιζητάτε ατελείωτα έστω κι ένα ερωτικό βλέμμα για την μεσημεριανή σας φαντασίωση.
Γίνατε στιγμιαίοι ήρωες της ηδονής.
Βρώμικες διαδρομές, ψεύτικα λόγια, μεγάλες υποσχέσεις.
Τολμάς να πας αντίθετα; Θα εξαγοράσουν το κάθε τι...
Μα μέσα στην ψυχή μας μένει άσβεστη η φλόγα της λευτεριάς.
Μπροστά μας παρελαύνει η ανιδιοτέλεια και καμία συνδιαλλαγή δε μπορεί να την ξεγράψει, γιατί οι άνθρωποι που τόσο μας λείπουν, μας είπαν πως για να ευτυχήσουμε πρέπει να είμαστε υποταγμένοι.
Υ.Γ. Την επόμενοι φορά που θα μας ρίξετε θα είμαστε εκεί!
Ελεύθεροι διαδηλωτές
‘’ Δραπέτες της μιζέριας μας, γαντζωνόμαστε στο όνειρο ταξιδεύοντας στις αλήθειες μας ’’
‘’ Ιδέα ελεύθερη μα κουρασμένη από το κυνηγητό της εξουσίας σταματά να ξαποστάσει.
Βήμα χλωμό το πέρασμα της νύχτας μα η ανάσα της πείσμα του βοριά θυμίζει.
Όνειρο επιβίωσης που αργοσβήνει πασχίζει σήμερα το αύριο να ζωντανέψει και γίνεται οδηγός – μαχητής στης ζωής το ταξίδι.
Αντιστέκεται με πάθος στις σφαίρες της υποταγής που γλιστρούν με απορία και φεύγουν αμήχανες. ‘’
Ένας καλός μας φίλος